Varis nedir?

Varisli damarlar, kapak yetmezliği ve bozulmuş kan akışı ile periferik damarların duvarlarındaki patolojik ve geri dönüşü olmayan değişikliklerdir. Farklı lokalizasyondaki damarlar varis dönüşümüne uğrar, ancak çoğu zaman bacaklardaki yüzeysel venöz ağın damarları etkilenir, bu nedenle varisli damarlar genellikle alt ekstremite damarlarının bir hastalığı anlamına gelir.

Varisli damarlar nasıl ortaya çıkar?

Varisli damarlar ile, yalnızca periferik yüzeysel venöz damarlar patolojik dönüşüme uğrar - bunun nedeni, duvarların yapısal özellikleri ve ekstremitelerden kan çıkışının fizyolojisidir. Belirleyici olan bu patojenik anlardır. Diğer tüm predispozan faktörler tüm vasküler sisteme etki eder, ancak herhangi bir kalibreli merkezi damarlarda ve arterlerde karakteristik bir değişikliğe yol açmaz.

Varisli damarların patogenezini düşünün:

1. Aseptik iltihap.Damarların endotelinden başlar ve ardından damarın tüm kalınlığına yayılır. Çoğu durumda tetikleme mekanizması kan akışının yavaşlamasıdır, lökosit yuvarlanmasıyla hücresel kan elemanlarının parietal bir gruplaması vardır - endotel yüzeyinde lökositlerin bir gruplanması ve "yuvarlanması" vardır. Zamanla, iltihaplanma aracılarının salınmasına neden olan yapışma eğilimi vardır. Bu aşamada henüz dışsal bir değişiklik yoktur.
2. Yüzeysel damarların ve kapakçıkların duvarlarının yeniden modellenmesi. Yoğunluk ve esneklikte bir değişikliğe yol açar. Bu, aseptik iltihaplanma, bağ dokusu proteinlerinde genetik olarak belirlenmiş kusurlar, endotelde mekanik mikro hasar ve diğer bazı faktörlerle kolaylaştırılır. Etkilenen damarlarda, venöz basınçtaki dalgalanmaların tersine çevrilebilir telafisi olasılıkları önemli ölçüde azalır, sertleşir.
3. Etkilenen damarların kalıcı ve ilerlemeye yatkın genişlemesi.Bu değişiklikler ilk başta oldukça yereldir, sonraki patolojik süreçte sadece bir damarın uzunluğu boyunca yayılmaz, aynı zamanda periferik venöz ağın diğer bileşenlerini de yakalar.
4. Belirgin patolojik kıvrımların oluşumu ile etkilenen damarın telafi edici uzaması.Hastalığa adını veren karakteristik çıkıntılı düğümler oluşur: "varis" Latinceden "şişme" olarak çevrilir.
5. Kapak yetersizliğinin gelişimi.Ters kan akışı (dikey reflü) ile etkilenen yüzeysel damarların lümeninde fonksiyonel kapakçık arızası. Başlangıçta göreceli bir karaktere sahiptir ve yalnızca periferik venöz basınçta somut bir artışla kendini gösterir. Daha sonra, arıza mutlak hale gelir - vanaların duvarları hiçbir koşulda tamamen kapanmaz. Venöz yetmezlik oluşumu ile birlikte venöz staz (kan stazı) ortaya çıkar.
6. Sürece perforan damarların katılımı.Ayrıca iletişimsel veya komissüral olarak da adlandırılırlar. Patolojik genişlemelerine ayrıca, derin venöz ağdan yüzeysel ağa (yatay reflü) patolojik kan akışına katkıda bulunan kapak yetmezliği eşlik eder. Artmış venöz yetmezlik.

Tüm bu değişiklikler geri döndürülemez ve provoke edici ve predispozan faktörlerin tamamen ortadan kaldırılmasıyla bile kalıcıdır, bu nedenle zaten gelişmiş varislerin muhafazakar yöntemlerle iyileştirilmesi imkansızdır, ihlalleri sadece bir süre için kısmen telafi etmek mümkündür.

Varisli damarların nedenleri

Varisli damarlar polietiyolojik bir hastalıktır, gelişimi dış ve iç (endojen) faktörlerle kolaylaştırılır. Varisli damarların gelişmesinin ana nedenleri:

• Kalıtsal faktör.
• Düşük hareketlilik, uzun süreli oturma pozisyonu.
• Kadınlarda - hamilelik sırasında hormonal durumdaki değişiklikler, oral kontraseptif alma, hormon replasman tedavisi.
• Küçük pelvis damarlarının kısmi sıkışmasının eşlik ettiği durumlar: gebelik (özellikle çoklu veya polihidramnios ile ortaya çıkan), karın boşluğunun hacimsel oluşumları, bazı bağırsak hastalıkları. Kabızlık ve öksürük ile kronik akciğer hastalığı, karın içi basıncında bir artışa yol açar, küçük pelvis seviyesinde venöz çıkış ihlaline yol açar.
• Artan vücut ağırlığı.

Tüm insanlar varis gelişimine yatkındır. Bunun nedeni, yerçekiminin etkisi altında kanın alt ekstremitelerin uzak kısımlarına yönelmesi ve damarların artan stres altında olması ve daha kolay deforme olması nedeniyle vücudun dikey pozisyonudur.

Varisli damarların belirtileri ve belirtileri

Yüzeysel uyluk ve alt bacaktaki varisli damarların belirtileri şunları içerir:

• Etkilenen damarlarda gözle görülür değişiklikler. Varisli damarlar bükülmüş, aşırı kıvrımlı, koyu renkli, cilt boyunca yarı saydam ve şişkin. Ripple onlara özgü değil. Hastalık ilerledikçe, bacaklarda, genellikle tüm konglomeraları oluşturan ve sırtüstü pozisyonda tamamen kaybolmayan lokal düğümlü çıkıntılı oluşumlar ortaya çıkar. Vücut ağırlığı artmış hastalarda, damarlardaki değişiklikler genellikle uzun süre pratik olarak görünmez kalır ve aşırı deri altı yağ ile maskelenir.
• Yüksek ortam sıcaklığında kalırken, akşamları uzun süre ayakta durup oturduktan sonra ayakların ve bacakların şişmesi. Bu tür venöz ödem, kalp yetmezliğinde görülebilen distal ekstremitelerin siyanozuna eşlik etmez. Alt bacağın "kas pompasını" etkinleştirmek için özel egzersizler yaptıktan sonra bacakları yüksekte tutarken dinlendikten sonra (bir gece uykusu dahil) azalır ve hatta kaybolurlar. Şişlik varisli kronik venöz yetmezliğin ilk belirtilerinden biridir.
• Belirgin ödemin yokluğunda bile bacaklarda ağırlık ve dolgunluk hissi. Bu tür şikayetler, alt ekstremitelerin uzak kısımlarında patolojik kan birikmesine yol açan koşullarda ortaya çıkar. Rahatsızlık en çok akşamları ve çok az fiziksel aktivite ile dik bir pozisyonda uzun süre kaldıktan sonra görülür.
• Varisli damarlardan etkilenen uzuv kas iskemisinin belirtileri: artan kas yorgunluğu, bazen kramplar.
• Bacaklarda hoş olmayan hisler, genellikle yumuşak dokuların ve alt bacağın periferik sinirlerinin dallarının aşırı miktarda hücre içi sıvı ile sıkışmaya reaksiyonunun arka planına karşı şişmenin artmasıyla şiddetlenir. Bu tür parestezilerin bir başka olası nedeni, dismetabolik trofik bozukluklardır.
• Derinin ve altta yatan yumuşak dokuların gözle görülür trofik bozuklukları. Bunlar kuru veya ekzematöz dermatit, hiperpigmentasyon, lipodermatoskleroz (dermisin ve dokunun sıkışması, sertleşmesi), ülserler olabilir.

Alt ekstremitelerin varisli semptomları yeterince erken ortaya çıksa da, tüm hastalar zamanında bunlara dikkat etmiyor. Yeni özelliklerin eklenme sırası farklı olabilir. Bazı hastalarda, açıkça değiştirilmiş damarlar şeklinde kozmetik bir kusur başlangıçta not edilir, diğerlerinde hastalık venöz yetmezlik kliniği ile başlar.

Aşamalar

Varisli damarların aşamaları CEAP sınıflandırmasına göre belirlenir:

• C0 - patoloji belirtisi yok;
• C1 - retiküler varislerin veya telenjiektazilerin varlığı;
• C2 - varisli damarlar;
• C2r - tekrarlayan varisli damarlar;
• C3 - uzuv ödemi;
• C4a - trofik değişiklikler: hiperpigmentasyon veya venöz egzama;
• C4b - lipodermatoskleroz veya beyaz deri atrofisi şeklinde trofik değişiklikler;
• С4c - ayağın venöz kronu;
• C5 - uzun süreli trofik ülser;
• C6 - açık trofik ülser.
• C6r - tekrarlayan açık trofik ülser.

CEAP sınıflandırması 1994 yılında oluşturulmuştur ve şu anda uluslararası kabul görmektedir. Flebologlar tarafından teşhis yapılırken kullanılır.

Örneğin, C1 sınıfında sadece kozmetik bir kusur not edilir - yaklaşık 1 mm genişlemiş retiküler damarlar. çap olarak ve C4c'de ciddi trofik rahatsızlıkları fark etmemek imkansızdır.

Teşhis

Bozuklukların derecesini ve doğasını netleştirmek için alt ekstremitelerin varisli damarlarının teşhisini doğrulamak için temel bir muayene şunları içerir:

• Klinik muayene. Flebolog, görünür yüzeysel damarların seyrini ve durumunu, cilt ve yumuşak dokulardaki değişiklikleri ve ödem varlığını belirler. Dikey reflüyü değerlendirmek ve yaklaşık yatay reflü seviyesini ortaya çıkarmak için fonksiyonel testler yapılır. Bir hastayla röportaj yapmak, hastalığın gelişiminin predispozan ve provoke edici faktörlerini, süresini ve özelliklerini açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır.
• Ultrason prosedürü. Varisli damarlar için en bilgilendirici, geleneksel bir ultrason değil, ultrason (ultrason) kullanarak kan akışının değerlendirilmesidir. Çalışma, kan akışının hızını, patolojik veno-venöz reflülerin varlığını ve bozulmuş vasküler açıklığı göstermektedir. Doktorun gerekli tedavi rejimini seçmesi için bu tür bilgiler gereklidir.
• Hemostasiogram (pıhtılaşma sisteminin kapsamlı bir değerlendirmesi için kan testleri).

Endikasyonlara göre, multispiral bilgisayarlı tomografi (MS CT) yapılır - bazı durumlarda yüksek teknolojili bir çalışma, venöz sistemin lezyonunun resmini belirlemek için ana yöntem haline gelir.

Modern tıpta, diğer teşhis teknikleri de kullanılmaktadır - pletismografi, lazer Doppler akışmetrisi. Çok çeşitli hastalar için mevcut değildir, elde edilen sonuçlar genellikle tedavi taktiklerini belirlemede kritik değildir. Genellikle, gerekirse dar uzmanların (endokrinolog, hematolog, kardiyolog ve diğerleri) konsültasyonlarıyla desteklenen temel bir muayene yeterlidir. Önceden, bacakların varisli damarlarının birkaç aşaması ayırt edildi. Şu anda, tanı koyarken, flebologlar, vakanın özelliklerini klinik, etiyolojik, anatomik ve patofizyolojik belirtilere göre içeren kronik venöz hastalıkların CEAP sınıflandırmasını kullanıyorlar.

Varis tehlikesi

Çoğu insan, alt ekstremitelerdeki varisli damarların esas olarak kozmetik bir sorun olduğunu düşünür. Aslında, doktor ziyaretinin ana nedeni düğümlü şişkin mavi-mor damarlar veya vasküler ağa sahip bacakların dış çekiciliğidir.

Anormal şekilde genişlemiş periferik damarlar hafife alınmaması gereken bir durumdur. Hastanın refahını önemli ölçüde kötüleştirebilir ve hatta potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlara yol açabilir. Ve bu, esas olarak, kalıcı ve ilerlemeye eğilimli hemodinamik bozukluklara bağlı kronik venöz yetmezliğin gelişmesinden kaynaklanmaktadır. Diğer hoş olmayan sonuçlar da mümkündür.

Varisli damarları çalıştırmanın sonuçları:

• Hastanın yaşam kalitesinde önemli bozulma. Ağır bacak sendromu, ödem, gece krampları, kötü iyileşme ve tekrarlayan ülserler, önemli rahatsızlıklara ve hatta varisli damarlarda performans düşüşüne neden olur.
• Özellikle kadınlar için önemli olan bacakların dış çekiciliğinde azalma ile yumuşak dokulardaki değişiklikler. Dahası, hiperpigmentasyon, lipodermatoskleroz ve iyileşmiş ülser izleri genellikle etkilenen damarların çıkarılmasından sonra bile devam eder, özellikle zaten gelişmiş olan belirgin trofik bozuklukların arka planına karşı cerrahi tedavi uygulandığında.
• Trofik ülserlerin altındaki yırtılmış varis veya damarlardan kanama.
• Yüzeyel damarlarda tromboz ve tromboflebit gelişimi. Sadece lokal hemodinamik bozukluklar ve iltihaplanma ile değil, aynı zamanda çeşitli organların kalp krizi ve akut yaşamı tehdit eden durumlar ile uzak tromboembolizm ile de doludur.
• Derin ven trombozu, tromboembolizm açısından daha da tehlikeli bir durumdur.

Uyluk ve alt bacağın varisli damarlarının zaten gelişen komplikasyonları, sadece hastanın durumunu ve hastalığın prognozunu olumsuz etkilemekle kalmaz. Radikal tedavi yöntemlerinin kullanılmasıyla bile hızlı ve yeterli sonuç alma olasılığını önemli ölçüde azaltırlar.

Hastalık her zaman tehlikeli midir?

Safen venlerin kapak yetmezliği olan alt ekstremite varisleri, bu patolojinin tek olası varyantı değildir. Bir de varis sözde "kozmetik" varyantı vardır. Kronik venöz hastalıkların sınıflandırmasına göre CEAP C1'dir, formun özellikleri:

• 3 mm çapa kadar küçük intradermal damarların lezyonu. Subepidermal veya retiküler olabilirler.
• Örümcek damarlarının görünümü, yüzeysel olarak yerleştirilmiş küçük bir ağ şeklinde retiküler varisli damarlar.
• Dikey veya yatay patolojik veno-venöz reflü yokluğu. Etkilenen küçük damarların kapakçıkları yoktur ve sadece safen venlerin küçük kolları ile besleme bacağını kullanarak iletişim kurarlar. Dermisin tek tek bölümlerinden kan toplanmasını ve daha büyük derin damarlara yönlendirilmesini sağlarlar. Bu düzeyde kan akışının ihlali, kronik venöz yetmezliğin gelişmesine katkıda bulunmaz.

Hastalığın bu seyri klinik olarak önemli komplikasyonların gelişmesine yol açmaz. Aslında hastanın rahatsızlığı kozmetik bir kusurdan kaynaklanmaktadır. Ancak bu, örümcek damarları olan bir kişinin daha büyük kalibreli damarların yenilgisinden dışlandığı anlamına gelmez. Böyle bir durumda C1 değil, C2 ve sonraki sınıflar CEAP sınıflandırmasına göre teşhis edilir.

Varis tedavisi

Varisli damarların tedavisi, komplikasyonların gelişmesiyle başlamamalı, hatta birincil değişiklikler ve minimal olarak ifade edilen venöz yetmezlik belirtileri aşamasında bile başlamalıdır. Beklenen etkinin hızlı bir şekilde başlaması, semptomların tamamen gerilemesi ve düşük bir nüksetme olasılığı beklenebilir. Gelişmiş varislerin tedavisi o kadar etkili olmayacaktır. Bazen görevi sadece hastalığın ilerleme hızını azaltmak, trofik ülserlerin iyileşmesi için koşullar yaratmak ve kronik venöz yetmezliğin şiddetini azaltmak olacaktır.

Genel olarak, alt ekstremitelerin varisli damarlarını tedavi etmenin tüm yöntemleri, cerrahi olmayan (konservatif) ve cerrahi (radikal) olarak ayrılabilir. Geleneksel olarak çoğu hasta, düzeltilemeyen komplikasyonların gelişmesine kadar ameliyat kararını erteleyerek koruma yöntemlerini tercih eder. Ve birçoğu kendi kendine ilaç tedavisine başvurarak doktora bile gitmiyor. Kendi kendine ilaç tedavisi genellikle patolojinin bir komplikasyonuna yol açar.

Konservatif tedavi

Varisli damarların konservatif tedavisi şunları içerir:

• Sistemik ilaç tedavisi. Trombozun önlenmesi için kanın reolojik özelliklerinin iyileştirilmesi, anti-inflamatuar bir etki elde edilmesi, damar duvarının esnekliğinin artırılması ve doku yenilenmesinin uyarılması amaçlanmaktadır.
• Yerel ilaç tedavisi (merhemler, kremler, jeller). Dış ajanlar, mikrosirkülasyonu iyileştirmek, şişmeyi azaltmak, venöz tonusu artırmak ve trofik ülserleri iyileştirmek için tasarlanmıştır.
• Fizyoterapi egzersizleri, alt bacağın kas pompasının etkinliğini arttırır ve böylelikle bacaklardan kan akışını iyileştirir.
• Sıkıştırma çoraplarının kullanımı. Kompresyon çorapları, külotlu çoraplar yüzeysel olarak yerleştirilmiş damarlara dozaj uygulayarak kan ve ödem biriktirme eğilimini azaltır, sağlığı iyileştirir ve tromboz olasılığını azaltır.
• Fizyoterapi. Esas olarak açık trofik ülserlerin yokluğunda ve tromboflebitin akut evresinin dışında kullanılırlar. Uygulanan donanım pnömokompresyon, darsonvalizasyon, galvanizleme, UHF tedavisi, UV tedavisi, hidroterapi, ozon tedavisi. Fizyoterapinin görevleri arasında venöz ve lenfatik çıkışı iyileştirmek, mikro sirkülasyonu iyileştirmek, rejenerasyonu uyarmak ve rahatsızlığın şiddetini azaltmak yer alır.

İlaçlar, halihazırda değişmiş damarlara sağlıklı kan akışını geri döndürmeyecek, kıvrılmış ve genişlemiş kalacaktır. Ve flebotoniklerin etkisi altında vasküler duvarın tonundaki hafif bir artış bile kapak yetmezliğini tamamen düzeltemeyecektir.

Konservatif tedaviden yüksek sonuçlar beklememelisiniz. Ağrıyı ve ödemin şiddetini azaltacak, tromboz riskini azaltacak ve trofik bozuklukların iyileşmesini iyileştirecektir. Ancak hastayı varisli damarlardan kurtarmak ve konservatif bir yaklaşımla hastalığın daha fazla ilerlemesini önlemek imkansızdır.

Ameliyat

Varisli damarları tedavi etmenin invazif (cerrahi) bir yöntemi, etkilenen damarı ve ana kollarını genel kan dolaşımından (kaldırarak veya yok ederek) kapatmayı ve yatay veno-venöz reflüyü ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Doku iskemisini şiddetlendirmez, venöz stazı önemli ölçüde azaltarak (veya hatta ortadan kaldırarak) trofizmi iyileştirir. Bu tür bir tedavi sadece kozmetik kusuru ortadan kaldırmakla kalmaz, aynı zamanda kronik venöz yetmezlikle başa çıkmaya da yardımcı olur.

Alt ekstremite varislerini tedavi etmek için klasik cerrahi yöntemler:

• Krosektomi, derin venöz ağ ile birleştiği yerde bağlanmış büyük bir yüzeysel venin tam bir transeksiyonudur.
• Flebektomi - varisli damarlardan (büyük veya küçük safenöz ven) etkilenen yüzeysel venin çıkarılması. Küçük kesilerden aletlerle damarın sıyrılması (çekilmesi, çekilmesi) ile üretilir. Şu anda, krosektomi ve kolların çıkarılması ile birleştirilmektedir.
• Miniflebektomi - büyük perforatörlerin ve kolların küçük kesiler veya delikler yoluyla çıkarılması.

Uzun süredir, ana cerrahi tedavi yöntemi açık cerrahiydi, dezavantajları:

• Algılanabilir kan kaybı;
• Bazen kanı boşaltmak için tekrar ameliyat gerektiren cerrahi alanda kanamalar.
• Lenfatik damarların kesişmesi nedeniyle lenfostaz.
• Şiddetli ağrı sendromu.
• Uzun vadeli sakatlık.

Cerrahiye modern bir alternatif

Endovasküler teknikler, minimal invaziv müdahaleler olarak adlandırılır; kesi gerektirmezler. Etkililik açısından çok travmatik değiller, klasik operasyonlardan daha aşağı değiller. Onlardan sonraki komplikasyonlar ve nüksler, ameliyat sonrasına göre daha az yaygındır.

Minimal invaziv yöntemler:

• Lazer yok etme
• Skleroterapi / Kriyoskleroterapi
• Radyofrekans obliterasyonu.

Minimal invaziv yöntemlerle, klasik operasyonlarda olduğu gibi varis çıkarılmaz. Duvarı, içeriden ve sklerozan bir ilaç olan skleroterapi sırasında lazer veya radyofrekans enerjisine maruz kalır. Bu, damarın "yapışmasına" ve ardından fibrozuna, bağ dokusu ile yer değiştirmesine neden olur. Damar lümeninin bu şekilde kapanmasına obliterasyon denir. Ve yıldızların RFO'su ile, aslında radyo frekansı dalgalarının etkisiyle buharlaşırlar.